Tekst zawiera kluczowe tezy ideologii dwuletniego badania „Mediacja wydarzenia edukacyjnego za pomocą środków współczesnej kultury wizualnej”. Celem przeprowadzonej pracy było zbadanie warunków, w których zachodzą zmiany w edukacji, oraz stworzenie mechanizmu psychologiczno-pedagogicznego, powołującego dane zmiany do życia. Według autorów takim mechanizmem jest decentralizacja komunikacji edukacyjnej, ograniczenie dominującego obecnie werbo- i tekstocentrycznego układu interakcji edukacyjnych za pośrednictwem przegrupowania dyskursywnego, włączenia do repertuaru komunikacyjnego w edukacji form interaktywnych, bazujących na semiotyce obrazu. Przegrupowanie relacji między „słowem” a „obrazem”, ponowna interpretacja dyskursu edukacyjnego za pośrednictwem kultury wizualnej ma decydujące znaczenie dla pełnienia przez edukację jej innowacyjnych funkcji w kulturze oraz dla zapewnienia powstania nowych sensów obecności w edukacji jej podmiotów.